ey ruh geldiysen üç kere!!!

-yaaa lütfen yaaa. onları zikretme.. üç harfli de! diyen korkak arkadaşlarım var. ha ben çok mu cesurum? cesurum cesurum cesurum, hiç bir şeyden korkmam cesurum diye avazım çıktığı kadar çığıramıyorum. tırım tırım tırsıyorum. ama isimlerini zikredebiliyorum.

-cin gibi çocuksun maşallah.

şimdi böyle dediğimiz zaman gelmiyorlarsa, diğer şekilde isimlerini zikrettiğimiz zaman da gelmeyeceklerini tahmin ediyorum.

bununla ilgili bir karikatür görmüştüm bir yerlerde. cinler "üç harfli" denildiği zaman "abi bak üç harfli dediler, sataşmayalım en iyisi biz bunlara" gibisinden bir şeyler konuşuyorlardı kendi aralarında.

şimdi "üç harfli" dediğimiz zaman "ay yok ismimle çağır beni lütfen!" falan mı deyip gelmiyorlar?

kafayı çizerim yakında düşüne düşüne.

okul yıllarının en favori eğlencelerinden biridir ruh çağırma seansları. genelde kızlar yaparlar ve en popüler soruları "kiminle ne zaman evleneceğim? kaç çocuğum olacak? berkecan da bana aşık mı?" gibi sorulardır. farklı bir soru soran kıza hiç rastlamadım bugüne kadar.

-hadi ruh çağıralım.

-kızıaam gelirlerse gitmezler bir daha. musallat olurlar.

-yaa o senin dediğin cin. biz ruh çağıracağız.

-hey allahım yaa. iyi çağırın da görün ebenizin örekesini.

çağırırdık. hakikaten gelen geliyordu. ama ne geliyordu bilmiyorum. fincanın, benim ya da diğerlerinin ittirmesiyle ilerlemediğinin farkındaydım. zevkliydi ama gökyüzü renk değiştirip siyah olunca annemin eteğinden ayrılmıyordum :

-anneaaa yat benimle bu gece n'olur!

-kızım git! kaç yaşında kızsın.

-babaaa b'işi de n'olur!!

-b'işi.

şimdi o kadar korkmuyorum. tamam yalnız yatamıyorum yine. sanıyorum ki karanlıktan gelenler olacak. ve gözümü açtığımda öylesine karşımda onlardan biri duruyor olacak. çığlık atamadan kalbim duracak ve sabah yanıma geldikleri zaman korku ifadesi suratında kalakalmış, taş gibi bir kız bulacaklar.

it gibi korkmama rağmen korkutmayı da seviyorum.

"bilindik gece yatısına gidilir. konu konuyu açar. üç kişilik bir ortamda; en cesur, cesur ve korkan üç adet kız vardır. korkan kız haricinde diğer iki kız konuşmak için yol yapmaya çalışırlar. ancak arkadaşları küsmesin diye başlamadan biter her konu. tam böyle bir konu başlangıcında ve saat gece yarısından çok çok sonra, ortalık sessizken "zınkkkkkkkkkk" diye bir mesaj gelir korkan kıza. diğerleri hemen atlar :

-işte onlardan geldi sana bu mesaj! nihohohohohohohhhhhhhhh

korkan kız "ben bakmam ya bana ne!" der ve telefonuna başkası bakar. bakar ve gecenin bir yarısında mesaj atma gafletinde bulunan insanımsıya hep beraber küfrederler."

tüm bunlara rağmen hala daha biri onlarla ilgili bir şeyler anlatsa da oturup dinlesem modunda dolaşıyorum her daim. kaşınıyorum biliyorum.

aslında bende ne hikayeler var ama anlatamam. korkarsınız...